آموزش سی شارپ
آموزش برنامه نویسی از مبتدی تا پیشرفته
آموزش سی شارپ
آموزش برنامه نویسی از مبتدی تا پیشرفتهآموزش سی شارپ-آموزش متد OverLoading در Csharp
در این مقاله از سری مقاله های دوره آموزش سی شارپ به بررسی OverLoading Method در سی شارپ می پردزایم:
بسیاری از زبان های برنامه نویسی از تکنیک ای به نام پارامترهای پیش فرض /اختیاری (defult/optional parameters) پشتیبانی می کنند. این تکنیک به برنامه امکان می دهد تا با تعیین مقدار پیش فرض برای یک یا چند پارامتر تابع، آن ها را در هنگام مقدار دهی انتخاب کند. این روش برای افزودن انعطاف پذیری به کد برنامه، بسیار کاربرد دارد.
برای مثال، می خواهید قابلیت کارکرد را به تابع ای که یک یا چند پارامتر ورودی دارد، بدهید. در اینگونه موارد، به دلیل عدم ارسال تعداد مورد نیاز پارامتر در هنگام فراخوانی، ممکن است کد شما درست اجرا نشود. برای حل این مسئله، می توانید از امکان جدید تعیین پارامترهای اختیاری یا optional استفاده کنید. در این روش، شما برای برخی پارامترها یک مقدار پیش فرضی یا default تعیین کرده که حتی اگر در هنگام فراخوانی تابع، مقداری برای آن ارسال نشد، کد دچار مشکل نشود.
پارامترهای پیش فرض (default parameters) در زبان C# 4.0 معرفی شدند، اما تا قبل از آن برنامه نویسان از تکنیکی تقریبا مشابه به نام method overloading استفاده می کردند. در این حالت، برنامه نویس چندین تابع هم نام ولی با مجموعه پارامترهای مختلف را تعریف می کند. برای مثال متد اول یک پارامتر و متد دوم دو پارامتر دریافت می کند.
مثالی از متد OverLoading در آموزش سی شارپ
یک مثال مناسب برای این روش، تابع Substring از کلاس String Class است. به صورت زیر :
string Substring (int startIndex)
string Substring (int startIndex, int length)
شما می توانید تابع فوق را با یک یا دو پارامتر فراخوانی کنید. اگر تابع را با یک پارامتر فراخوانی کنید حالت اول و اگر با دو پارامتر فراخوانی کنید، حالت دوم اجرا می شود.
بنابراین با تعیین شکل های مختلف از یک تابع، می توانید حجم کد نویسی را تا حدود زیادی کاهش دهیم. برای این منظور، کاری می کنیم تا متد ساده و معمولی، کد سایر متدها را تولید و اجرا کند. به مثال زیر دقت کنید :
class SillyMath
{
public static int Plus(int number1, int number2)
{
return Plus(number1, number2, 0);
}
public static int Plus(int number1, int number2, int number3)
{
return number1 + number2 + number3;
}
}
در کد مثال فوق، تابع Plus را با دو حالت تعریف کرده ایم. در حالت اول، تابع دو پارامتر را جهت جمع کردن 2 عدد دریافت می کند، درحالی که حالت دوم سه پارامتر دارد. درواقع کار اصلی را نسخه 3 پارامتری تابع انجام می دهد. اگر بخواهیم دو عدد را جمع کنیم، خیلی ساده، تابع با حالت 3 پارامتری را فراخوانی کرده و عدد 0 را به پارامتر سوم پاس می دهیم. تا به عنوان مقدار پیش فرض برای آن استفاده شود. کد مثال فوق، منظور ما در بخش قبل را نشان می دهد.
حال اگر بخواهید تا 4 عدد را با هم جمع کنید، می توانید یک نسخه 4 پارامتری دیگر را نیز به برنامه اضافه کنید. به صورت کد زیر :
class SillyMath
{
public static int Plus(int number1, int number2)
{
return Plus(number1, number2, 0);
}
public static int Plus(int number1, int number2, int number3)
{
return Plus(number1, number2, number3, 0);
}
public static int Plus(int number1, int number2, int number3, int number4)
{
return number1 + number2 + number3 + number4;
}
}
مثال فوق خیلی ساده تکنیک method overloading را در C# نشان داده و نحوه ارتباط دادن توابع با هم را بیان می کند.
با دیگر آموزش های ما در ارتباط با دوره آموزش سی شارپ همراه باشید..
آموزش سی شارپ-آرایه ها در #C
به بخش جدید آموزش سی شارپ خوش آمدید.
آرایه ها Arrays مجموعه ای از آیتم ها مثل متن String می باشند. شما می توانید از آرایه ها برای قرار دادن چندین متغیر همسان در یک گروه و سپس انجام اعمال خاصی بر روی آن ها مثل مرتب سازی یا sorting استفاده کنید. آرایه ها در C# تقریبا شبیه متغیرها تعریف می شوند با این فرق که یک [ ] در مقابل نوع داده ای آرایه قرار می گیرد. ساختار کلی تعریف یک آرایه در C# به صورت زیر است :
string[] names;
برای استفاده از یک آرایه نیاز دارید آن را تعریف اولیه و مقداردهی کنید. به صورت زیر :
string[] names = new string[2];
در کد فوق، عدد 2 سایز آرایه را تعیین می کند. سایز آرایه تعداد اعضایی که می توانید در آرایه قرار دهید را مشخص می سازد. قرار دادن آیتم ها در یک Arrays کار ساده ای است. به صورت زیر :
names[0] = "John Doe";
اما چرا در تعریف اولین عضو آرایه از عدد 0 استفاده کردیم. به دلیل این که در C# همانند سایر زبان های برنامه نویسی، شمارش واحدها به جای 1 از 0 شروع می شود. بنابراین اولین عضو آرایه با 0 اندیس گذاری شده، دومی با 1 و به این ترتیب. شما بایستی به تعداد اعضای یک آرایه دقت کنید، زیرا تعریف عضو بیشتر از تعداد تعیین شده برای آرایه، برنامه را دچار خطا می کند. دقت کنید وقتی یک آرایه با 2 عضو تعیین می شود، اعضای آن دارای اندیس های 0 و 1 هستند و عضوی با 2 اندیس وجود ندارد. این یک اشتباه رایج در هنگام استفاده از آرایه هاست. در درس های قبل تر، با ساختارهای تکرار (حلقه) در C# آشنا شدید، این ساختارها برای کار با آرایه ها بسیار مناسب هستند. رایج ترین راه برای استخراج اطلاعات یک آرایه Arrays استفاده از حلقه ها یا loops می باشد. در هر بار تکرار حلقه، یک عضو آرایه استخراج شده و می توان عملیات مورد نظر خود را بر روی آن انجام داد. در مثال عملی زیر، نحوه خواندن و کار با یک آرایه را به وسیله حلقه loop نشان داده ایم :
using System;
using System.Collections;
namespace ConsoleApplication1
}
class Program
}
static void Main(string[] args)
}
string[] names = new string[2];
names[0] = "John Doe";
names[1] = "Jane Doe";
foreach(string s in names)
Console.WriteLine(s);
Console.ReadLine();
{
{
{
در مثال فوق، از حلقه foreach استفاده کردیم که ساده ترین نوع حلقه برای کار با آرایه هاست. اما می توان از سایر انواع حلقه ها در C# نیز استفدده نمود، مثل حلقه for که به راحتی به وسیله آن می توان اعضای یک آرایه را شمرد و به تعداد اعضا پیام در خروجی چاپ کرد :
for(int i = 0; i < names.Length; i++)
Console.WriteLine("Item number " + i + ": " + names[i]);
در آموزش سی شارپ کارکرد کد فوق بسیار ساده است. ما از اندازه طول آرایه (Arrays Length) برای تعیین این که حلقه بایستی چند بار تکرار شود، استفاده کرده ایم. همچنین از شمارنده Counter(i) برای فهمیدن این که هر لحظه در کجای پردازش آرایه بوده و برای بیرون کشیدن هریک از اعضای آن استفاده نموده ایم. همانطور که در هنگام تعریف و مقداردهی آرایه از یک عدد به نام اندیس یا indexer استفاده کردیم، از همان عدد می توان برای خواندن و بیرون کشیدن اعضای آرایه استفاده نمود. در بخش قبل گفتیم که می توان اعضای یک آرایه را مرتب یا sort کرد. این کار بسیار راحت است. کلاس Array Class شامل چندین متد (method) مختلف است که از آن ها می توانید برای کار با آرایه ها استفاده کنید. در مثال زیر اعداد به جای string یا متن استفاده کرده ایم تا منظور خاصی را نشان دهیم، وگرنه به همین سادگی می توان اعضای یک آرایه را از نوع string هم تعریف کرد. روش بسیار ساده تر دیگری نیز برای پر کردن و مقداردهی اعضای یک آرایه وجود دارد، به خصوص زمانی که اعضای آرایه شما مشخص و مرتب هستند. به صورت زیر :
int[] numbers = { 4, 3, 8, 0, 5 };
فقط با استفاده از یک خط کد، آرایه ای با 5 عضو را ایجاد نموده و پنج عدد یا integer را به عنوان اعضای آن مقداردهی کردیم. با پر کردن اعضای یک آرایه به روش فوق، شما یک مزیت دیگر در کد خود خواهید داشت. با روش فوق، کامپایلر تعداد اعضای تعریف شده برای آرایه را با تعداد آیتم های شما چک کرده و اگر بیشتر از تعداد اعضا، آیتم ارائه دهید، خطا رخ می دهد. درواقع کد فوق را به صورت زیر می توان خلاصه تر نوشت، ولی در این حالت چک کردن خودکار کامپایلر را از دست می دهیم :
int[] numbers = { 4, 3, 8, 0, 5 };
در آموزش سی شارپ اما بیایید نحوه مرتب کردن یا sort یک آرایه را باهم بررسی کنیم. مثال زیر را به دقت مطالعه کنید :
using System;
using System.Collections;
namespace ConsoleApplication1
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
int[] numbers = { 4, 3, 8, 0, 5 };
Array.Sort(numbers);
foreach(int i in numbers)
Console.WriteLine(i);
Console.ReadLine();
}
}
}
تنها چیز جدید در کد مثال فوق، دستور Array.Sort است. این متد می تواند پارامترهای مختلفی را به عنوان ورودی دریافت کرده و در هر کدام یک نوع آرایه را مرتب خواهد کرد. مثلا نزولی، صعودی و یا ... . کلاس Array Class دارای متدهای مختلف دیگری برای کار با آرایه ها مثل متد Reverse() است که به وسیله آن می توان ترتیب اعضای یک آرایه را معکوس کرد. برای درک بهتر، به لیست کامل متدهای آرایه ها در C# بروید. آرایه هایی که در مثال های این درس استفاده کردیم، همه تک بعدی هستند، ولی آرایه ها در C# می توانند 2 یا 3 بعدی نیز باشند. به این آرایه ها آرایه های تو در تو یا ماتریس هم می گویند. آرایه های چند بعدی در C# به 2 دسته تقسیم می شوند :
آرایه های مستطیلی یا Rectangular Array.
آرایه های نامنظم یا Jagged Array.
فرق بین دو نوع آرایه فوق در این است که هر بعد آرایه های مستطیلی بایستی یک اندازه باشند، مثلا یک آرایه ها 4×4. اما هر بعد آرایه های Jagged Array می توانند دارای سایزهای مختلفی باشند. بحث در مورد آرایه چند بعدی بسیار گسترده بوده و خارج از حوصله این آموزش می باشد.
آموزش سی شارپ ادامه دارد
آموزش سی شارپ-آموزش توابع در C#
به بخش جدید آموزش سی شارپ خوش آمدید.
یک تابع یا Function در C#، به شما امکان می دهد مجموعه ای از دستورات را درون یک ظرف مشخص قرار داده و در هر جای برنامه که لازم داشتید، با به کار بردن نام تابع آن ها را فراخوانی کنید. در برنامه نویسی پروژه ها، شما گاهی مجبور می شوید تا یک قطعه کد را در چندین محل مختلف مورد استفاده قرار دهید، در این حالت است که تابع ها (Function) به کمک شما می آیند. از طرف دیگر، به وسیله توابع شما می توانید کدهای پروژه خود را به بخش های مجزا و قابل تفکیک از هم تبدیل کنید.
آدرس صفحه وبی که میخواهید نمایش دهید را Paste کنید
در زبان C#، یک تابع (Function) به صورت کلی زیر تعریف می شود :
< visibility > < return type > < name > ( < parameters > )
{
< function code >
}
برای فراخوانی یک تابع، کافی است نام آن را نوشته و سپس یک پرانتز باز و بسته در مقابل آن قرار دهید. اگر تابع شما دارای یک یا چند پارامتر باشد، لیست پارامترها را هم در همین پرانتز قرار می دهید. به صورت زیر :
FunctionName ( Parameter1 , Parameter2 ,… ) ;
در کد مثال زیر یک تابع به نام Dostuff را فراخوانی کرده ایم :
public void DoStuff()
{
Console.WriteLine("I'm doing something...");
}
در کد تابع فوق، اولین بخش فراخوانی تابع، یعنی کلمه public، تعیین کننده میدان دید تابع در سطح برنامه بوده و تعیین آن اختیاری است. میدان دید یک تابع مشخص می کند آیا سایر توابع و کلاس های موجود در برنامه امکان مشاهده و دسترسی تابع مورد نظر را خواهند داشت یا خیر. Public به معنای عمومی بوده و یعنی سایر کلاس ها و توابع دیگر برنامه می توانند به تابع فوق دسترسی داشته باشند.
نکته :
اگر میدان دید برای یک تابع تعیین نشود، به صورت پیش فرض Private یا خصوصی در نظر گرفته می شود. Private تابع های هم کلاس تابع مورد نظر امکان دسترسی مستقیم به تابع را دارند.
در درس های بعدی آموزش سی شارپ به طور کامل به بررسی میدان دید یا Scope توابع خواهیم پرداخت. بخش بعدی قسمت فراخوانی تابع تعیین نوع داده ای مقدار خروجی تابع است. این مقدار می تواند هر نوع داده ای خاص در C# بوده و یا Void تعیین شود. به کار بردن کلمه Void به این معناست که این تابع هیچ مقدار خاصی را بر نمی گرداند. از طرف دیگر همانطور که می بینید پرانتزهای مقابل نام تابع خالی هستند و به این معناست که این تابع هیچ پارامتری را دریافت نمی کند. بیایید کمی تابع فوق را به صورت زیر تغییر دهیم :
public int AddNumbers(int number1, int number2)
{
int result = number1 + number2;
return result;
}
در کد جدید تقریبا همه بخش ها را تغییر دادیم. تابع اکنون یک مقدار عددی integer را به عنوان خروجی برمی گرداند، در پارامتر عددی integer دریافت کرده و به جای چاپ متن در خروجی، یک عملیات ریاضی انجام داده و خروجی آن را به عنوان متغیر result بر می گرداند. این کار به این معناست که هر موقع نیاز داشتیم، در هر بخشی از کد برنامه می توانیم تابع فوق را فراخوانی کرده و با ارسال دو عدد مورد نظر به آن، حاصل جمع آن ها را به صورت خروجی دریافت کنیم، تا این که هر بار لازم باشد کد عملیات ریاضی را مجددا بنویسیم. تابع AddNumber() را می توانیم به راحتی توسط کد زیر در هر جای برنامه فراخوانی کرد ه و در حجم و زمان کدنویسی خود صرفه جویی زیادی بکنیم.
int result = AddNumbers(10, 5);
Console.WriteLine(result);
همانطور که اشاره کردیم، این تابع یک مقدار عددی را باز می گرداند. هنگامی که در یک تابع، هر نوع داده ای غیر از Void را تعیین می کنیم، به این معناست که تابع را مجبور نموده ایم تا یک مقدار برگشتی داشته باشد.
نکته :
اگر خط کد return را از کد مثال فوق بردارید، خواهی دید که در هنگام اجرای برنامه، کامپایلر بر بروی این تابع ارور داده و پیام زیر را صادر می کند :
'AddNumbers(int, int)': not all code paths return a value
پیام فوق به ما یادآوری می کند که تابع فوق، علی رغم این که یک مقدار خروجی برای آن در نظر گرفته شده، اما هیچ خروجی را بر نمی گرداند. اما می خواهیم خروجی تابع را کنترل کنید، می توانید کدی مثل کد زیر را به تابع اضافه کنید :
public int AddNumbers(int number1, int number2)
{
int result = number1 + number2;
if(result > 10)
{
return result;
}
}
اما باز هم پیام خطایی همانند مثال قبل صادر می شود، چرا؟ به این دلیل که هیچ ضمانتی وجود نداشته که شرط دستور if درست از آب در بیاید و برنامه خروجی داشته باشد (دستور return اجرا بشود). می توانید مشکل فوق را با تعیین یک مقدار پیش فرض برای عبارت return به صورت زیر حل کنید :
public int AddNumbers(int number1, int number2)
{
int result = number1 + number2;
if(result > 10)
{
return result;
}
return 0;
}
کد اضافه شده فوق، مشکل برنامه ما را حل کرده و از طرف دیگر نشان می دهد می توانیم بیش از یک دستور return را در بدنه تابع خود تعریف کنیم. به محض اجرای دستور return در هر جای کد برنامه، خروجی تابع ارسال شده و اجرای مابقی دستورات تابع لغو می شود. در مثال فوق، اگر مقدار متغیر خروجی return بزرگتر از 10 باشد، هیچ گاه دستور return 0; اجرا نمی شود.
آموزش سی شارپ ادامه دارد
آموزش سی شارپ-آموزش کار با آرایه ها Arrays در C#
آموزش کار با آرایه ها Arrays در زبان C# :
سلام با آموزش برنامه نویسی سی شارپ قسمت هفتم در خدمت شما عزیزان هستیم, در قسمت قبلی با روش Method overloading در زبان C# آشنا شدیم. ادامه آموزش سی شارپ :
آرایه
ها Arrays مجموعه ای از آیتم ها مثل متن String می باشند. شما می توانید
از آرایه ها برای قرار دادن چندین متغیر همسان در یک گروه و سپس انجام
اعمال خاصی بر روی آن ها مثل مرتب سازی یا sorting استفاده کنید.
آرایه
ها در C# تقریبا شبیه متغیرها تعریف می شوند با این فرق که یک [ ] در مقابل
نوع داده ای آرایه قرار می گیرد. ساختار کلی تعریف یک آرایه در C# به صورت
زیر است :
string[] names;
برای استفاده از یک آرایه نیاز دارید آن را تعریف اولیه و مقداردهی کنید. به صورت زیر :
string[] names = new string[2];
در کد فوق، عدد 2 سایز آرایه را تعیین می کند. سایز آرایه تعداد اعضایی که می توانید در آرایه قرار دهید را مشخص می سازد. قرار دادن آیتم ها در یک Arrays کار ساده ای است. به صورت زیر :
names[0] = "John Doe";
اما
چرا در تعریف اولین عضو آرایه از عدد 0 استفاده کردیم. به دلیل این که در
C# همانند سایر زبان های برنامه نویسی، شمارش واحدها به جای 1 از 0 شروع می
شود. بنابراین اولین عضو آرایه با 0 اندیس گذاری شده، دومی با 1 و به این
ترتیب.
شما بایستی به تعداد اعضای یک آرایه دقت کنید، زیرا تعریف عضو
بیشتر از تعداد تعیین شده برای آرایه، برنامه را دچار خطا می کند. دقت کنید
وقتی یک آرایه با 2 عضو تعیین می شود، اعضای آن دارای اندیس های 0 و 1
هستند و عضوی با 2 اندیس وجود ندارد. این یک اشتباه رایج در هنگام استفاده
از آرایه هاست.
در درس های قبل تر، با ساختارهای تکرار (حلقه) در C# آشنا شدید، این ساختارها برای کار با آرایه ها بسیار مناسب هستند.
رایج
ترین راه برای استخراج اطلاعات یک آرایه Arrays استفاده از حلقه ها یا
loops می باشد. در هر بار تکرار حلقه، یک عضو آرایه استخراج شده و می توان
عملیات مورد نظر خود را بر روی آن انجام داد. در مثال عملی زیر، نحوه
خواندن و کار با یک آرایه را به وسیله حلقه loop نشان داده ایم :
using System;
using System.Collections;
namespace ConsoleApplication1
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
string[] names = new string[2];
names[0] = "John Doe";
names[1] = "Jane Doe";
foreach(string s in names)
Console.WriteLine(s);
Console.ReadLine();
}
}
}
در مثال فوق، از حلقه foreach استفاده کردیم که ساده ترین نوع حلقه برای کار با آرایه هاست. اما می توان از سایر انواع حلقه ها در C# نیز استفدده نمود، مثل حلقه for که به راحتی به وسیله آن می توان اعضای یک آرایه را شمرد و به تعداد اعضا پیام در خروجی چاپ کرد :
for(int i = 0; i < names.Length; i++)
Console.WriteLine("Item number " + i + ": " + names[i]);
کارکرد
کد فوق بسیار ساده است. ما از اندازه طول آرایه (Arrays Length) برای
تعیین این که حلقه بایستی چند بار تکرار شود، استفاده کرده ایم. همچنین از
شمارنده Counter(i) برای فهمیدن این که هر لحظه در کجای پردازش آرایه بوده و
برای بیرون کشیدن هریک از اعضای آن استفاده نموده ایم. همانطور که در
هنگام تعریف و مقداردهی آرایه از یک عدد به نام اندیس یا indexer استفاده
کردیم، از همان عدد می توان برای خواندن و بیرون کشیدن اعضای آرایه استفاده
نمود.
در بخش قبل گفتیم که می توان اعضای یک آرایه را مرتب یا sort
کرد. این کار بسیار راحت است. کلاس Array Class شامل چندین متد (method)
مختلف است که از آن ها می توانید برای کار با آرایه ها استفاده کنید. در
مثال زیر اعداد به جای string یا متن استفاده کرده ایم تا منظور خاصی را
نشان دهیم، وگرنه به همین سادگی می توان اعضای یک آرایه را از نوع string
هم تعریف کرد. روش بسیار ساده تر دیگری نیز برای پر کردن و مقداردهی اعضای
یک آرایه وجود دارد، به خصوص زمانی که اعضای آرایه شما مشخص و مرتب هستند.
به صورت زیر :
int[] numbers = new int[5] { 4, 3, 8, 0, 5 };
فقط با استفاده از یک خط کد، آرایه ای با 5 عضو را ایجاد نموده و پنج عدد یا integer را به عنوان اعضای آن مقداردهی کردیم.
با
پر کردن اعضای یک آرایه به روش فوق، شما یک مزیت دیگر در کد خود خواهید
داشت. با روش فوق، کامپایلر تعداد اعضای تعریف شده برای آرایه را با تعداد
آیتم های شما چک کرده و اگر بیشتر از تعداد اعضا، آیتم ارائه دهید، خطا رخ
می دهد. درواقع کد فوق را به صورت زیر می توان خلاصه تر نوشت، ولی در این
حالت چک کردن خودکار کامپایلر را از دست می دهیم :
int[] numbers = { 4, 3, 8, 0, 5 };
اما بیایید نحوه مرتب کردن یا sort یک آرایه را باهم بررسی کنیم. مثال زیر را به دقت مطالعه کنید :
using System;
using System.Collections;
namespace ConsoleApplication1
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
int[] numbers = { 4, 3, 8, 0, 5 };
Array.Sort(numbers);
foreach(int i in numbers)
Console.WriteLine(i);
Console.ReadLine();
}
}
}
تنها
چیز جدید در کد مثال فوق، دستور Array.Sort است. این متد می تواند
پارامترهای مختلفی را به عنوان ورودی دریافت کرده و در هر کدام یک نوع
آرایه را مرتب خواهد کرد. مثلا نزولی، صعودی و یا ... .
کلاس Array
Class دارای متدهای مختلف دیگری برای کار با آرایه ها مثل متد Reverse()
است که به وسیله آن می توان ترتیب اعضای یک آرایه را معکوس کرد. برای درک
بهتر، به لیست کامل متدهای آرایه ها در C# بروید.
آرایه هایی که در مثال
های این درس استفاده کردیم، همه تک بعدی هستند، ولی آرایه ها در C# می
توانند 2 یا 3 بعدی نیز باشند. به این آرایه ها آرایه های تو در تو یا
ماتریس هم می گویند.
آرایه های چند بعدی در C# به 2 دسته تقسیم می شوند :
- آرایه های مستطیلی یا Rectangular Array.
- آرایه های نامنظم یا Jagged Array.
فرق بین دو نوع آرایه فوق در این است که هر بعد آرایه های مستطیلی بایستی یک اندازه باشند، مثلا یک آرایه ها 4×4.
اما
هر بعد آرایه های Jagged Array می توانند دارای سایزهای مختلفی باشند. بحث
در مورد آرایه چند بعدی بسیار گسترده بوده و خارج از حوصله این آموزش می
باشد.
آموزش سی شارپ ادامه دارد
لینک قسمت اول : آموزش #C
آموزش #C-آموزش سی شارپ:قسمت پنجم
آموزش #C-آموزش سی شارپ:قسمت پنجم
سلام با آموزش برنامه نویسی سی شارپ قسمت پنجم در خدمت شما عزیزان هستیم, در قسمت قبلی با پارامترهای توابع ,کار با آرایه ها Arrays آشنا شدیم. ادامه آموزش برنامه نویسی #C :
آموزش کار با کلاس ها در C# :
در این درس قصد داریم تا شما را با مفهوم کلاس ( class ) در C# و کاربرد آن ها آشنا کنیم. همچنین به بیان نحوه تعریف کلاس ها در برنامه و تعیین خواص و متدها برای آن ها خواهیم پرداخت.
اول از همه با مفهوم کلاس Class در C# شروع می کنیم. یک کلاس، مجموعه ای از خاصیت ها، متغیرها و متدهای مرتبط با هم است. یک کلاس خصوصیات ذکر شده را توصیف و پیاده سازی کرده و برای استفاده از آن در کد برنامه، بایستی یک نسخه از آن را (که به آن شی یا object می گویند) بسازید. بر روی شی یا object ایجاد شده، می توانید متغیرها و متدهای کلاس را به کار ببرید. هر تعداد که نیاز داشته باشید می توانید شی یا object از روی کلاس ساخته و در نقاط مختلف کد برنامه استفاده کنید.
مبحث شی گرایی یا object oriented یک مقوله بسیار گسترده است که در این درس، درس های دیگر این بخش به مهم ترین جزئیات آن خواهیم پرداخت.
در بخش مقدمه آموزش C# و در مثال Hello World مشاهده کردید که از یک کلاس در کد برنامه استفاده شده بود در C# تقریبا همه چیز بر مبنای کلاس ها ایجاد می شوند. در کد این درس قصد داریم تا کلاس خود را گسترش داده و با انواع امکانات آن آشنا شویم :
using System;
namespace ConsoleApplication1
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
Car car;
car = new Car("Red");
Console.WriteLine(car.Describe());
car = new Car("Green");
Console.WriteLine(car.Describe());
Console.ReadLine();
}
}
class Car
{
private string color;
public Car(string color)
{
this.color = color;
}
public string Describe()
{
return "This car is " + Color;
}
public string Color
{
get { return color; }
set { color = value; }
}
}
}
همانطور که مشاهده می کنید، در کد فوق یک کلاس جدید به نام Car ایجاد کرده ایم. برای سهولت کار، این کلاس جدید را به همراه کلاس Program در فایل اصلی برنامه قرار داده ایم، اما روش رایج این است که هر کلاس درون فایلی جداگانه هم نام خود کلاس ایجاد شود. کلاس Car دارای یک متغیر (ویژگی) به نام Color است که برای تعیین رنگ خودرو به کار می رود. ویژگی Color به صورت خصوصی یا private تعیین شده که به این معناست که توابع و کلاس های خارج از تابع Car امکان دسترسی مستقیم به این خاصیت را ندارند. فقط توابع و متدهای داخل کلاس Car می توانند به خاصیت Color دسترسی مستقیم داشته باشند.
نکته :
اگر تابع یا کلاسی خارج از کلاس Car بخواهد به خاصیت خصوصی یا private به نام Color دسترسی داشته باشد، بایستی از یک Property برای این منظور استفاده کند. یک Property به نام Color در انتهای کد کلاس Car تعریف شده که وظیفه خواندن و نوشتن این خاصیت را بر عهده داشته و به سایر کلاس ها و توابع برنامه اجازه دسترسی به آن را می دهد.
همچنین کلاس Car دارای یک تابع سازنده یا Constructor می باشد. تابع سازنده، متدی است که وظیفه ساخت یک نمونه شی از کلاس مربوطه و برگردندن آن را به عهده داشته و به محض ساخته شدن یک نمونه شیء از کلاس اجرا می شود. تابع سازنده کلاس Car دارای یک پارامتر بوده که برای مقداردهی اولیه شی Car با خاصیت Color بزرگ قرمز (Red) به کار می رود. بنابراین هر شی از کلاس Car که ساخته شود، رنگ قرمز را به صورت پیش فرض برای خاصیت Color خود خواهد داشت. برای نشان دادن درستی این مسئله نیز تابع Describe طراحی شده که نام هر شی یا object ساخته شده با مقدار رنگ آن را در خروجی نشان می دهد.
در قسمت های بعدی به آموزش مفاهیمی همچون خواص (Properties)، تابع سازنده (Constructor) و بازه دید (Visibility) خواهیم پرداخت.
آموزش خواص Properties در کلاس های زبان C# :
ویژگی (Property) در C# به شما امکان کنترل روش دسترسی و تغییر متغیرهای یک کلاس را می دهد. استفاده از ویژگی در C#، راه توصیه شده و درست جهت دسترسی به متغیرهای یک کلاس، به وسیله متدها یا توابع خارج از کلاس جاری، در زبان برنامه نویسی شی گرا object oriented می باشد. به عبارت دیگر، وقتی که یک متد یا کلاس دیگری در برنامه، بخواهد به متغیر یک کلاس دسترسی داشته باشد، بهتر است به جای این که مستقیما متغیر را استفاده کند، از طریق یک ویژگی یا Property در کلاس خود متغیر، به آن دسترسی داشته باشد.
در مثال آموزشی درس قبل (کار با کلاس ها) برای اولین بار روش استفاده از یک ویژگی یا Property را نشان دادیم. یک ویژگی یا Property همانند ترکیبی از یک متغیر Variable و یک متد method است. ویژگی نمی تواند پارامتری را دریافت کند، اما به وسیله آن می توانید قبل از ارسال و دریافت متغیر، مقدار آن را تغییر دهید. هر ویژگی یا Property از دو قسمت اصلی get و set تشکیل شده که همانند کد مثال زیر درون مجموعه Property تعریف می شوند :
private string color;
public string Color
{
get { return color; }
set { color = value; }
}
متد get مقدار متغیر را خوانده و آن را به برنامه بر می گرداند، از طرف دیگر متد set هم مقدار مورد نظر را به متغیر نسبت می دهد. مثال اول، ساده ترین حالت تعریف Property در C# است، اما می توانید آن را گسترش نیز بدهید.
نکته مهم :
مسئله مهم در هنگام تعریف یک ویژگی یا Property این است که تعریف یکی از متدهای set یا get نیز کفایت می کند و در صورت تعریف یکی، تعریف متد دیگر اختیاری است. این مسئله، امکان تعریف ویژگی های فقط خواندنی read-only و یا فقط نوشتنی write-only را می دهد.
در کد زیر یک مثال کامل تر از نحوه تعریف ویژگی ها در C# را نشان داده ایم :
public string Color
{
get
{
return color.ToUpper();
}
set
{
if(value == "Red")
color = value;
else
Console.WriteLine("This car can only be red!");
}
}
در کد مثال فوق، ویژگی را کمی گسترش دادیم. در کد جدید، متغیر Color در هنگام return، به دلیل استفاده از متد ToUpper() به صورت حروف بزرگ، برگردانده می شود. از طرف دیگر، با استفاده از دستور شرطی if، فقط مقدار رنگ “red” برای متغیر Color پذیرفته می شود.
آموزش کار با تابع سازنده Constructor در زبان C# :
تابع سازنده یا Constructor متد ویژه ای است که هر بار به محض ساخته شدن یک شی یا object از کلاس، اجرا می شود. درواقع از تابع سازنده برای مقداردهی اولیه متغیرها یا اجرای یک کد ثابت استفاده می شود.
یک تابع سازنده هیچ گاه مقدار خروجی یا return ندارد و به همین دلیل در تعریف آن، هیچ نوع متغیری جهت return تعریف نمی شود. ساختار کلی تعریف تابع سازنده Constructor در کلاس های C# به صورت زیر است :
public ClassName()
به همین روش تابع سازنده کلاس Car را به صورت زیر نیز می توانید تعریف کنید :
public Car()
در مثال عملی این درس، کلاسی به نام Car داریم که دارای یک تابع سازنده بوده که یک پارامتر متنی String را به عنوان ورودی دریافت می کند. البته تابع های سازنده در C# می توانند overload نیز شوند. یعنی این که ما چندین تابع سازنده هم نام برای یک کلاس داشته باشیم، ولی پارامترهای ورودی آن ها با هم متفاوت باشد. کلاس زیر یک کد عمل را نشان می دهد :
public Car()
{
}
public Car(string color)
{
this.color = color;
}
یک تابع سازنده، می تواند تابع سازنده دیگر را فراخوانی کند که به صورت های مختلف ممکن است کد زیر یک مثال در این زمینه ارائه داده است :
public Car()
{
Console.WriteLine("Constructor with no parameters called!");
}
public Car(string color) : this()
{
this.color = color;
Console.WriteLine("Constructor with color parameter called!");
}
اگر متد مثال فوق را اجرا کنید، خواهید دید که تابع سازنده ای که هیچ پارامتری را به عنوان ورودی ندارد، ابتدا اجرا می شود. از این حالت برای مقداردهی اشیا (objects) یک کلاس با یک تابع سازنده پیش فرض استفاده می شود.
اگر بخواهید که تابع سازنده دار ای پارامتر فراخوانی شود، می توانید به صورت کد زیر عمل کنید :
ublic Car(string color) : this()
{
this.color = color;
Console.WriteLine("Constructor with color parameter called!");
}
public Car(string param1, string param2) : this(param1)
{
}
نکته : اگر شما تابع سازنده ای که دارای 2 پارامتر است را فراخوانی کنید، پارامتر اول برای فراخوانی تابع سازنده ای که دارای 1 پارامتر است، استفاده می شود.
آموزش کار با تابع تخریب کننده یا Destructor در C# :
تابع تخریب کننده یا Destructor در زبان C#، متدی است که در هنگام از بین رفتن یک شی از کلاس، اجرا می شود. زبان C#، یک زبان پاک کننده خودکار سیستم یا garbage collector است. به این معنی که اشیایی که دیگر در برنامه نیاز ندارید را جهت خالی کردن حافظه و آزاد نمودن سیستم، پاک می کند.
از طرف دیگر در برخی موارد شاید نیاز داشته باشید تا یک Clean up در سیستم انجام دهید، اینجاست که تابع های تخریب کننده Destructor به کار می آیند.
تابع های تخریب کننده چندان شبیه سایر متدها در زبان C# نیستند. در کد عملی زیر یک مثال از تابع تخریب کننده نشان داده شده است :
~Car()
{
Console.WriteLine("Out..");
}
به محض این که شی ایجاد شده از کلاس، توسط تمیز کننده خودکار garbage collector جمع آوری شده، متد فوق فراخوانی می شود.
پایان قسمت چهارم آموزش برنامه نویسی سی شارپ
با ادامه آموزش سی شارپ
همراه ما باشید